دغدغه های طبیبانه

غم زمانه خورم یا فراق یار کشم؟

عبدالرضا ناصر مقدسی

در روزنامه شرق به چاپ رسده است

سعدی شاعری مردمی است که دغدغه هایش همین دغدغه های مردم کوچه و بازار می باشد. سعدی شاعری اجتماعی است که دنیا را دیده و گرم و سرد روزگار را چشیده و حالا از زبان مردمان سخن می گوید. از این رو می توان در مناسبت های مختلف اجتماعی  شعر او را خواند و به یاد اوضاع مشابه در زمانه ما افتاد. بخصوص اگر این شعرها با صدای کسی چون استاد محمدرضا شجریان باشد. سعدی خوانی های استاد  شجریان بیشک از نقاط اوج موسیقی ایران است. و آلبوم نوای او با اجرای گروه عارف چنان چنگی به دل می زند که برای همیشه با انسان همراه گردد.  غم زمانه خورم یا فراغ یار کشم. به طاقتی که ندارم کدام بار کشم. این روزها این بیت را زیاد زمزمه می کنم. وقتتی در هوای تهرانی که قابل نفس کشیدن نیست به بیمارستان سینا می روم تا کار هر روزه ی خود را انجام دهم تازه متوجه می شوم که این هوای بسیار آلوده که همینطور به تک تک سلول های بدن ما زخم زده و آنها را یکی پس از دیگری بیمار می کند، آخرین چیزی است که باید بدان بیندیشم. حتی وقتی می بینم حجم بالای بیماران در این هوای آلوده فارغ از همه چیز آمده اند تا به درد خود برسند، احساس می کنم که دیگر مردم ما نسبت به این شرایط اسفناک بی تفاوت شده اند. همه سر در گریبان مشکلات خود فرو برده و به فکر این هستند که چگونه امروز خود را به فردا برسانند. در این میان برجهای متروپل در آبادان سقوط می کند. انگار جان ماست که سقوط کرده است. و انگار جان ما بی ارزش ترین چیز در این مملکت است. و حالا نگران و بدون آنکه کمکی از دستمان بر بیاید شاهد آمار دلخراش کشته شدگانی هستیم که محصول مستقیم بی تدبیری و بی کفایتی مسئولین محترم است. بدبختی اینجاست که هر روز در مملکتمان شاهد خبرهایی از این دست در ابعادی کوچکتر هستیم. انگار ذره ذره این سرزمین دارد فرو می ریزد. همه چیزش در حال نابودی ست. سرزمینی که برای بسیاری از ما همانند معشوقی ست که زمانی ایران نام داشت و حالا با زخمهای کاری آنقدر شرحه شرحه شده که دیگر هویتش قابل تشخیص نیست.

دیگر مقالات دکتر ناصر مقدسی
دغدغه های طبیبانه:دردم نهفته به ز طبیبان مدعی

غم زمانه خورم یا فراق یار کشم؟ و درست گفت جناب شیخ اجل که به طاقتی که ندارم کدام بار کشم؟

مطلب چقدر مفید بود؟

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *