رفتگرهای فضایی

جدالی در ورای علم

عبدالرضا ناصرمقدسی

فیلم «رفتگرهای فضایی» محصول سال 2021 و سینمای کره جنوبی است. در سال های اخیر کشورهای شرقی نیز وارد حوزه فیلمهای علمی تخیلی شده اند. این را باید همسو با رشد علمی این کشورها دانست. کشورهایی که از لحاظ علمی و تکنولوژیک در حال رشد هستند اهمیت ژانر علمی-تخیلی را می دانند و کشورهایی مثل ما که از تمام وادی ها عقب افتاده اند عملا نمی دانند  آنچه در ژانر علمی-تخیلی به نمایش گذاشته می شود همان علم فردا است و این ژانر می تواند تخیل دانشمندان و صد البته دانشجویان را برانگیزاند.

 

چنین کشورهایی این ژانر را عملا نوعی خیال پردازی کودکانه می پندارند. بدلیل علاقه ام به هر دو ساحت علم و تخیل، رشد کشورهای دیگر را در این باب رصد می کنم و می بینم که رشد علمی بدون توجه به انگیزش های هنری و تخیلی امکان پذیر نیست. فیلم «رفتگرهای فضایی» را هم باید در این قالب دید و توجه داشت که کره جنوبی بسرعت در حال رشد و ترقی بوده و تکنولوژی آن  با بالاترین تکنولوژی های جهان در حال رقابت می باشد. این فیلم با نظر مثبت منتقدان روبرو شد اما بگمان من نتوانست رویکرد تازه ای را به ما معرفی نماید گرچه تلاش سینمای کره برای ورود به این ژانر قابل تقدیر می باشد. داستان در مورد زمینی است که رو به نابودی رفته و برای همین انسان در خارج زمین منطقه ای به نام یو تی اس را ساخته و بخشی از انسان ها بدانجا منتقل شده اند.

 

کسی که یو تی اس را ساخته جیمز سولیوان نام دارد که چهره ی یک منجی را به خود گرفته و اکنون می خواهد با پروژه ای جدید مریخ را به زمینی دیگر تبدیل نماید. اما در این بین یک اتفاق جدید و غیر معمولی می افتد. گروهی که جزئی از رفتگران فضایی هستند دختر بچه ای به نام دوروتی را در فضا می یابند که طبق ادعای جیمز سولیوان یک سلاح خطرناک است.  رفتگران فضایی هم تصمیم می گیرند با تحویل او به جایزه و پول دست یابند و همین البته آنها را با چالشی جدید روبرو می کند. چالشی که اینبار نظر آنها را نسبت به خود، زمین و یو تی اس بطور کامل دگرگون می سازد. فیلم سرعت کندی داشته و کارگردان نتوانسته بر هیجاناتی که مخاطب را وادار به دنبال کردن فیلم می نماید بیفزاید . اصل داستان هم بنوعی در میان حواشی فیلم گم می شود. هر چه جلوتر می رویم متوجه می شویم که جیمز سولیوان آن منجی ای که فکر می کردیم نیست. او با اینکه در زمین متولد شده اما از زمین و ساکنان آن متنفر است و می خواهد زمین و هر آنچه در آن است را نابود کند.

دیگر مقالات دکتر ناصر مقدسی
علم از دیدگاه سینما: نگاهی به فیلم «تلماسه»

 

او معتقد است که ژن زمینی فاسد بوده و توانایی ارتقا و بهبود را ندارد و می خواهد در مریخ، زمین دیگری را بوجود آورد اما شرط موفقیت او همان است. از همین جا هم متوجه می شویم که دوروتی نه یک سلاح بلکه عاملی برای زندگی است. در اینجا داستان می خواهد جنبه ای علمی به توانایی های دوروتی بدهد که گرچه جالب است اما فیلم در ارائه آن بشدت ناتوان می باشد. دوروتی به یک بیماری کشنده مبتلا بوده و پدر وی که یک پزشک است تمام سعی خود را در بهبود وی می نماید اما به شکست می خورد . در نهایت با تزریق نانوربات ها به درون خون او آخرین شانس را امتحان می کند که البته با موفقیت روبرو می شود و دوروتی بصورت معجزه آسایی بهبود می یابد. نانوروبات ها عملا محتوای بیولوژیک این کودک را در دست گرفته و سبب بازسازی بدن بیمار وی می گردند.

 

آنها حتی می توانند رابطه ای بواسطه ی این دختر با نانوربات های موجود در جهان خارج برقرار نموده و از این رو از پتانسیل آنها در ساخت جهان خارج استفاده کنند کاری که جیمز سولیوان هم می خواست بواسطه ی همین دختر و قدرت او در مریخ انجام داده و آنجا را به زمینی دیگر بدل و در ادامه زمین را نابود کند. اما فیلم با اینکه موضوع جالبی را مطرح می نماید از آن فراتر نمی رود. اینکه نانوربات ها یا همان تکنولوژی جایگزین بیولوژی شده است موضوعی بغایت جالب و قابل بحث است. اینکه تکنولوژی می تواند بیولوژی را بوجود آورد و اینکه نانوربات ها چگونه می توانند با بدن انسان عجین شده و عملا جزئی از آن شوند همه سوالات جالبی است که فیلم به آن بی توجه می ماند. حتی جلوه های سینمایی می توانستند چگونگی توزیع نانوربات ها را در بدن و سیستم عصبی دوروتی به نمایش بگذارند و به هر چه جذاب تر شدن و عمیق تر شدن فیلم بیفزایند موضوعی که متاسافانه فیلم براحتی از آن عبور کرده و از پتانسیل سینما در تاثیر بر علم چشم پوشی می کند.

دیگر مقالات دکتر ناصر مقدسی
علم از دیدگاه سینما: ظرفیت های پایان ناپذیر مغز

 

حالا که رفتگران فضایی واقعیت را در مورد دوروتی و جیمز سولیوان فهمیده اند جنگ و گریز برای حفظ زمین شروع می شود جنگ و گریزی که باز بگمان من چندان بخوبی پرداخت نشده و همانند بسیاری دیگر از موارد مشابه به پیروزی رفتگران فضایی و در نهایت تلاش برای ساخته شدن دوباره زمین منجر می شود. فیلم می توانست خیلی بهتر از این ها باشد ولی سطحی نگری، داستان ضعیف و عدم پرداخت درست همه و همه آن را به فیلمی با کیفیت پایین تبدیل کرده است.

مطلب چقدر مفید بود؟

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *