دغدغه های طبیبانه
دردم نهفته به ز طبیبان مدعی
دکتر عبدالرضا ناصر مقدسی-این نوشته در روزنامه شرق به چاپ رسیده است
آنقدر خبر بد در این سرزمین است، خبرهایی که نتنها دغدغه های طبیبانه محسوب می شوند بلکه انگار به درمان و دغدغه ی یک طبیب نیز مقاومند، آنقدر مقاوم که گاه نمی دانم باید در مورد کدامیک بنویسم و اصلا باید بنویسم یا نه؟. در مورد کدامیک از موارد زیر بنویسم؟: در مورد آن بانوی قربانی اسیدپاشی که فقط بخاطر انتخاب خود و اینکه در انتخابات رای داده است، این بار قربانی فرهنگ مسموم عده ی زیادی از مردمی شد که اهمیتی به انتخاب دیگری نمی دهند یا مرگ دو خبرنگار محیط زیست بدلیل اشتباه در ساختار مدیریتی این مملکت و عدم توجه به جان مردمان و یا مرگ پنج سرباز معلم که می رفتند تا در مرحوم ترین مناطق این کشور به کودکان سواد بیاموزند و نرسیده جان خود را در این راه از دست دادند. فقط باید دل ما بر این همه جفا بسوزد و ناامیدانه دنبال وفایی باشیم که شاید دست ما را گرفته از این منجلاب نجات دهد.
می خواستم در مورد یکی از اینها بنویسم که ناگهان با جملات بسیار تکان دهنده ی سخنگوی سازمان غذا و دارو روبرو شدم که پایانی بر انتظار هر امیدی در این سرزمین بود. کسی که مسئولیت حفظ جان و سلامت این مردم را برعهده دارد حالا مردم این سرزمین را با القابی بسیار زشت خطاب کرده و نتنها بر سر موضع خود مانده و آن را تکرار کرده بلکه مابقی مسئولین مربوطه هم هیچ واکنشی به این سطح از زشتی نشان نمی دهند. نمی دانم درخواست اطلاعات کامل در مورد واکسنی که قرار است مردم بزنند تا جانشان در برابر هجمه کرونا حفظ شود چقدر عجیب است که سخنگوی سازمانی که خود در کسوت یک پزشک می باشد این گونه و براحتی دست به توهین بزند و کسی هم عین خیالش نباشد. سازمانی که وظیفه اش تایید بهترین شیوه درمانی برای مردم است، اکنون با توهین کار خود را پیش می راند. در مورد واکسن برکت سوالات زیادی وجود دارد که باید پاسخ داده شود. جالب است که این سوالات نه از سوی مردم عادی جامعه بلکه از سوی معاونت پژوهشی وزارت بهداشت و کمیته اخلاق مطرح شده و بی پاسخ مانده است. وقتی که اثرگذاری این واکسن از سوی بالاترین مقام پژوهشی این مملکت زیر سوال بوده و کمیته اخلاق آزادسازی تزریق آن را درست نمی داند چرا باید زیر سوال رفتن آن از سوی مردمی که باید این واکسن را تزریق کنند عجیب و ناپسند باشد.
آنچه عجیب و ناپسند است رفتار سخنگوی سازمانی است که باید پاسدار این دغدغه ها بوده و پس از رفع این پرسش ها مجوز مزبور را صادر کند. اما بجای آن دست به توهین با شنیع ترین الفاظ به مردمی می زند که دستشان از همه جا کوتاه بوده و روند واکسیناسیون برای آنها به بدترین شکل ممکن در جریان است و هنوز که هنوز است بخش بسیار اندکی از جامعه شان واکسینه شده اند. یعنی این مردم حتی حق یک سوال ساده را هم ندارند؟ و آیا چنین سخنان زشتی حاصلی جز سلب اعتماد عمومی نخواهد داشت؟
پزشک وظیفه ای جز مرهم گذاری بر درد دیگران ندارد
واقعا بعنوان یک پزشک تاب چنین سخنانی را ندارم بخصوص وقتی که از سوی کسی که کسوت پزشکی را دارد بیان شود. پزشک وظیفه ای جز مرهم گذاری بر درد دیگران ندارد. چگونه ممکن است در برابر دغدغه های طبیبانه ، یک پزشک با الفاظ شنیع چنین جملاتی را بگوید؟ دوران کرونا که انگار تمامی ندارد دوره ی بسیار سختی بوده و است. در این دوره کادر درمان نشان دادند که در کنار مردم بوده و برای آنها سینه سپر می کنند. حتی اگر شرایط از این هم بدتر شود رفتار این قشر تغییر نخواهد کرد. کادر درمان اعم از پزشک و پرستار و سایر زحمتکشان این حوزه دغدغه ی اصلیشان نه حفظ منافع عده ای خاص، بلکه حفظ جان و سلامت مردم با هر روش و منش و دین و مسلکی می باشد. امیدوارم روزی در این سرزمین خط مشی اصلی حاکمان ما نیز این گونه شود.
بدون دیدگاه